Ogród Botaniczny we Wrocławiu

Kto raz zawita do Wrocławia z pewnością będzie chciał tam wrócić. To miasto nie tylko „stu mostów”, ale również co najmniej dwóch pięknych ogrodów, nie licząc tych przydomowych, i parków. O jednym z nich już pisaliśmy – Ogród Japoński uchodzi za jeden z piękniejszych tego typu – mimo niewielkich rozmiarów kryje w sobie tajemnice roślin znanych mieszkańcom Kraju Kwitnącej Wiśni.

Będąc przejazdem, czy mieszkając we Wrocławiu, nie sposób ominąć Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu Wrocławskiego. Przez wielu nazywany jest oazą piękna i spokoju i coś w tym musi być – w sezonie odwiedzają go tysiące turystów i samych Wrocławian. Historia Ogrodu sięga roku założenia Uniwersytetu Wrocławskiego, a więc 1811 – jeszcze wtedy zajmował on obszar zaledwie 5 hektarów, potem go sukcesywnie powiększano. II Wojna Światowa przyniosła jednak niemal 100% zniszczeń, a jego odbudowa nasiliła się w latach 50. tak bardzo, że już w 1974 wpisano go do rejestru zabytków, a niecałe 20 lat później stał się pomnikiem historii. Ale dość już o czasach przeszłych.

Dziś Ogród Botaniczny zachwyca bujną roślinnością, której liczba sięga 7,5 tysiąca gatunków. Roślinność zajmująca w sumie 7,4 hektara zachwyca swoim pięknem i niepowtarzalnością przez cały rok – dwadzieścia siedem drzew uznanych zostało za pomniki przyrody (dęby, miłorzęby, buki, platany). Warto zauważyć, że bujna flora pochodzi z różnych ogrodów botanicznych na świecie. Zwiedzający ogród szybko się zorientują, że ogród ma swoje „działy” – z roślinami górskimi, szklarniowymi, ozdobnymi roślinami gruntowymi, błotnymi, czy też wodnymi. Ogród Botaniczny to też skromna, acz bujna pergola z ozdobną glicynią.

Oprócz tego, że Ogród zachwyca roślinnością, to zachęca również imprezami, które odbywają się za jego „murami”. Jest więc Tumska Majówka, Wrocławskie Święto Mąki, czy Dolnośląski Festiwal Dyni, które przyciągają jak magnes, nawet tych, którzy na początku wydają się najmniej zainteresowani